Nerede kalmıştık… En son Roman ile bowling oynuyorduk… Bu bitmez tükenmez, sinir bozucu bir deneyimdi. Yapılabilecek her şey yapılmış, iCEnhancer’ın dibi görülmüş ve Liberty City kendi sokağımızdan tanıdık hale gelmişti.
Telefon çalmaya ve Roman bizi taciz etmeye devam ediyordu. Bir gün bir telefon geldi. Kimliği belirsiz bir ses bizi San Andreas’a davet ediyordu. Gitmek istedik, hem de hepimiz. Bize vaat edilen şeyler öylesine gerçek dışıydı ki gözlerimizle görmek istedik. Hepimiz gitmek istiyorduk ama davetkar ses yeterince yeri olmadığı için herkesi yanına alamamıştı. Bize, “Bekleyin.” demişti. “Gemi geri gelecek ve sizi diğerleriyle aynı yere götürecek.”
İnandık ve Özgürlük Heykeli’nin süslediği semalarda bir sonraki gemiyi bekledik. Gelmek bilmedi. Ara sıra giden arkadaşlarımızdan mektuplar alıyorduk. San Andreas’ta çekilmiş fotoğraflarını yolluyorlar ve bitmek tükenmez maceralarından kesitleri ballandıra ballandıra anlatıyorlardı.
Olsun, az kalmıştı. Gemi bir gün gelecekti! İnancımız ve bilgisayarlarımız hazırdı!
Birkaç hafta sonra sahilde büyük bir hazırlık başlamıştı. Herkes bavulları toplamış ve geminin saatini bekliyordu. Birazdan semalarda bir duman bulutu yükselecek ve hemen ardından o tanıdık ses gelecekti.
Güneş okyanusun dibine gömülür ve etrafı tekinsiz bir kızıllık kaplarken, kötü haber iskelede yetkililerinden gelmişti. Gemi batmıştı. ”BATIRILAMAZ!” denilen gemi, buz dağına çarpmış ve Kuzey’de sulara gömülmüştü. Bize evlere dağılmamız ve sonraki gemiyi beklememiz söylenmişti.
Elimiz mahkumdu, sinirlensek de kabullenmiş bir şekilde evlerimize geri döndük. Daha sonradan öğrenecektik ki, şehre yeni gelenler bizden habersiz bir şekilde Liberty City’den ayrılmışlardı. İşte o gün sinir krizi geçirmiştik. “Biz o kadar uzun bir süre beklemiştik ki!”
Bekleyenlerin birçoğu o günlerde yol ayrımına düşmüşlerdi. Kimi gitmekten vazgeçmişti. Kimiyse kaçak bir gemiyle San Andreas’a gitme kararı almıştı. Kaçak gidenler çok geçmeden aramızdan ayrıldılar ve bilinmez sulara doğru simsiyah bayraklarıyla yelken açtılar. Onların halen San Andreas’a ulaşamadıklarını biliyoruz. Görünüşe göre yanlarına pusulaları tam çalışmıyormuş. Eğer pusula sorunu halledebilirlerse, elbet bir gün o sıcacık sahile ulaşacaklardır.
Biz beklemeyi tercih etmiştik. Geçen uzun süre sonunda bize vaat edilenlerde iyice artmıştı. Oraya gittiğimizde bize 4 araba verilecekti. Önce gidenlere bisiklet verildiği düşünülünce hayli güzel bir vaatti.
Tam soyguna şey edecektik, bu helikopter nereden çıktı?
Zaman yaklaştıkça başka bir gerçek yüzümüze tokat gibi çarptı. Gemi değiştiği için bilet fiyatları artmıştı. Elimizdeki biletler yanmış kül olmuştu. Yeniden almamız ve hayli yüksek bir miktarı gözden çıkartmamız gerekiyordu. O nokta asıl yol ayrımıydı. Sahildeki kalabalık her geçen gün azalmaya başlamıştı. Hatta bazıları kaçak gemilere binerek, önceden kaybolanlar gibi yasa dışı yollarla San Andreas’a varmaya çalışacaktı.
Yapacak bir şey yoktu. Kaçak yolculuğu sevmiyorduk. Bekledik… Umutsuzca. Her yeni gün, bizi alacak geminin başına bir şey gelmesin diye dua ettik. Gelecekti! O GEMİ BURAYA GELECEKTİ!
Devasa yolcu gemisi iskeleye yanaştığında ilk gidenlerin ardından tam 1 yıl 6 ay 28 gün geçip gitmişti…
Nereden başlasam ne anlatsam bilemiyorum. Daha önce bu sayfalarda iki tane GTA V incelemesi okudunuz. Size hikayeden veya oynanış detaylarından bahsetmem garip kaçar. Hepimiz GTA V’in ne olduğu az çok biliyoruz. Merak ettiğimiz şey şu: Oyun PC’de nasıl görünüyor?
Oyunu sırasıyla Nvidia GeForce Titan X ve AMD Radeon R9 290x ve AMD HD7870 ile test ettim. Anlayacağınız ofiste bayağı bir PC’yi meşgul ettim. İş arkadaşlarımın bana uyuz olması bir yana (adamları işinden ettim!) bunun gerçekten denenmesi gerekiyordu. Neden mi?
Roman sizi bowling oynamaya çağırıyor…
GTA IV’ün feci optimizasyonu halen damağımda acı bir tat bırakıyor. Ancak 7 yama ile kendine gelebilen facianın ardından “Titan X’te oyun süper arkadaşlar!” deyip bırakmak kolay iş. Burada bu üç akran kartı haricinde bayağı bir kartla test ettik ve gerçekten çok olumlu sonuçlar aldık.
Grafik menüsü detaylarıyla coşturuyor ama ayarları ne kadar açabileceğiniz kartınızın gücüyle doğru orantılı olarak değişebiliyor. Titan X’te önünüze gelen ayarı kökleme imkanınız varken, HD7870 bir yerde RAM barını dolduruyor ve istediğiniz her özelliği açamıyorsunuz. Rockstar artık nasıl bir ders aldıysa, son zamanlarda gördüğüm en detaylı ve kullanıcı dostu grafik menüsünü bizlere sunmuş.
Trevor kadar iyi uçak kullanabileniniz varsa çıksın ortaya!
Oyun 1080p’de son derece akıcı ve harika görünüyor. İlk göze çarpan dokulardaki yumuşak geçişler ve gölgelerin gerçekçiliği oluyor. Hele bir de açık alanlarda, oyun görsel olarak iyice şölene dönüşüyor. “Bana yetmez!” deyip, ayarı 4K’ya getiriyorsunuz…
Şöyle diyeyim kaktüslerin üzerindeki dikenleri tek tek sayabiliyorsunuz. Hatta onların dokuları hakkında yorumda bulunabiliyorsunuz. Öyle bir detay söz konusu ki anlatamam.
Şunu belirtmekte fayda var: Oyunun doğal çözünürlüğü baz alındığında yeni nesil (Xbox One ve PlayStation 4) arasında uçurum gibi bir fark bulunmuyor. Tamam, PC bariz bir şekilde iyi ama aradaki büyük fark sadece ve sadece 1080p üstü çözünürlüklerde ortaya çıkıyor. O zaman Michael’ın yüzündeki lekeler beliriyor, her ışık kaynağı gözünüzü alıyor.
Görsellik olarak (1080p) büyük fark yok dedik ama işin performans kısmı bu tanıma dahil değil. GTA V PS4/Xbox One sürümleri 30fps ile çalışırken, GTA V PC 60fps sınırlarını (eğer ilgili ayarları açarsanız) delip geçiyor. Ekran kartınız taş devrinden kalma değilse, müthiş akıcılıkta bir performans alıyorsunuz.
FPS modu ve yeni nesil ile gelen özellikler aynen korunuyor ama arada PC’ye özel bir içerik var ki, anlatılmaz yaşanır. GTA PC Editor öyle detaylı, öyle güzel tasarlanmış ki bir zaman sonra kendinizi sabahtan akşama kadar oyun içi videoları hazırlarken bulabilirsiniz. Video editörü ve ileride gelecek modlar ile GTA V PC çok uzun bir zaman boyunca oynanacaktır, orası kesin.
Tabii her şey böyle güllük gülistanlık değil. Games for Windows felaketinden kurtulduk diyorduk, başımıza Social Club belası çıktı.
Oyun 1080p’de son derece akıcı ve harika görünüyor. İlk göze çarpan dokulardaki yumuşak geçişler ve gölgelerin gerçekçiliği oluyor
Oyunu Steam kullanıcıları, Social Club’ın verdiği bilgileri girmek isteyince oyun anahtarının geçersiz olduğu uyarısını alıyorlar. Ve bu olay o kadar çok oyuncunun canını yakmış durumda ki anlatamam (Bizzat bizim ofiste bile olayın kurbanı var). Rockstar şu an sorunlara yetişemiyor. Eğer kullanıcı adınız alfa nümerik harici bir karakter içeriyorsa, hop! Kurulum yine hata veriyor.
Windows Media Player’dan tutun daha birçok program, oyuna girmenizi engelleyebiliyor.
Anlayacağınız oyun korsanı engelleyeyim derken DRM yüzünden size illallah dedirtebiliyor. CD Projekt RED’in DRM politikalarından biraz ders alınsa… Ah diyorum ki ne ah!
Bunun dışında oyun yenilenmelerin dışında 1.5 sene önce çıkanla aynı oyun. Gerek ağır DRM politikaları, gerekse stratejik erteleme kararları oyuncuları bayağı bir bezdirdi. PS4/Xbox One ile beraber PC versiyonu da duyurulduğunda ben içimden şöyle geçirmiştim:
“Bu adamlar GTA V’i yeni nesilde satmadan PC’ye oyun filan çıkartmazlar.”
Pek yanıldığımı düşünmüyorum.
Zamanında benim gibi PS3’te veya Xbox 360’ta oynayanlar için, üzerine bir de yeni nesilde deneyenler için, GTA V PC, grafikleri hariç pek farklı bir içerik sunmuyor. Sonuçta oyun aynı oyun.
Yine de uzun bekleyişin ardından, "Ama değdi!" diyebiliyorsunuz, bence bu bile tek başına önemli.
